Hoofdelementen - zwavel
Zwavel is een belangrijk onderdeel van de organische stof in dierlijke mest. De hoeveelheid zwavel in mest hangt dus af van het gehalte aan organische stof.
Over het algemeen gezien bevatten de meest gebruikte soorten dunne varkens- en rundermest 0,4 tot 0,7 kg zwavel per 1.000 kg mest. De mineralisatie van zwavel uit organische stof is echter laag. Wanneer de mest wordt toegediend komt naar schatting 20% van de zwavel beschikbaar voor het gewas.
Dieren krijgen zwavel binnen via het voer en deels via sulfaathoudend drinkwater.
In gebieden met weinig vee is zwavel vaak een van de meest beperkende nutriënten. Dat wil zeggen dat er weinig zwavel aanwezig is in de bodem in deze gebieden.
Bekijk nu de eigenschappen en functies van zwavel. Op de foto zie je een voorbeeld van zwavelgebrek.
- Zorgt voor het aanmaken van eiwitten (nodig voor groei)
- Zorgt voor het aanmaken van bladgroen
- Zorgt voor het aanmaken van enzymen
- De zwavellevering in de bodem wordt voor een deel verzorgd door bodemprocessen en door zwavelaanvoer naar de bodem, ook vanuit de lucht.
- Het bodemleven zorgt voor een continue aanlevering van zwavel door afbraak van organische stof.
- Gebreksverschijnselen lijken erg op stikstof gebrek. Het verschil is dat zwavelgebrek zich vaak het eerst laat zien in de jonge bladeren.
- Is niet snel schadelijk voor het gewas.
©2020 Nederlands Centrum Mestverwaarding